Śledczych wybierzmy sobie sami

źródło: materiały prasowe

Radosław Góral

źródło: materiały prasowe

Wojciech Kozłowski

autor zdjęcia: Radek Pasterski

źródło: Fotorzepa

Oczekiwanie, że prokuratura będzie „apolityczna”, wydaje się nieporozumie-niem – twierdzą prawnicy. Na zdjęciu: Andrzej Seremet, prokurator generalny

źródło: Bloomberg

Model powszechnych wyborów sprawdza się w USA. Na zdjęciu: Eric Holder, prokurator generalny USA

Powszechny wybór jedenastu prokuratorów zarządzających jedenastoma prokuraturami apelacyjnymi nie tylko eliminowałby ryzyko nadmiernego upolitycznienia, ale przyczynił się też do lepszego funkcjonowania tej instytucji – uważają prawnicy.

Przypomnijmy: tak zwane usamodzielnienie prokuratora generalnego zredukowało rolę ministra sprawiedliwości, ale samo w sobie nie rozwiązało problemów prokuratury. Dysonans wyrażony w artykule prof. Michała Królikowskiego, wiceministra sprawiedliwości („Domagamy się skuteczności prokuratury", „Rzeczpospolita" z  31 lipca), jedynie potwierdza niewystarczającą skuteczność obecnej struktury prokuratury i niewystarczającą głębokość zmian  polegających na „uniezależnieniu" prokuratora generalnego od ministra sprawiedliwości. Dlatego warto rozważyć wariant  hybrydowy: partyjny minister sprawiedliwości, niezależny prokurator generalny mianowany jak obecnie przez Sejm oraz jedenastu niezależnych prokuratorów apelacyjnych – wybieranych przez społeczeństwo w powszechnych wyborach. Przedstawiamy wybrane fragmenty z obszernego raportu analitycznego Wojciecha Kozłowskiego oraz Radosława Górala: „Powszechne wybory prokuratorskie jako alternatywny system zewnętrznej kontroli prokuratury". Ponad trzydziestostronicowe opracowanie (umieszczone w całości w elektronicznej wersji „Rzeczpospolitej") rzetelnie analizuje mocne oraz słabe strony takiego rozwiązania. Rekomenduje powszechne wybory prokuratorów apelacyjnych jako jeden ze sposobów pogodzenia sprzecznych interesów  wymiaru sprawiedliwości  w szerokim ujęciu z interesami oraz ograniczeniami korporacji...