Kardiologia – ważna reforma, na którą może zabraknąć pieniędzy

autor zdjęcia: Schutterstock

źródło: Rzeczpospolita

W sieci kardiologicznej ośrodki pierwszego poziomu mają odpowiadać za podstawową diagnostykę, leczenie zachowawcze oraz prowadzenie pacjentów stabilnych

Na zmiany w systemie leczenia chorych na serce długo czekali zarówno sami pacjenci, jak i lekarze. Ramowe rozwiązania już wypracowano, ale są obawy, czy uda się je skutecznie wdrożyć.

Krajowa Sieć Kardiologiczna (KSK) miała być jednym z najważniejszych systemowych projektów w polskiej ochronie zdrowia ostatnich lat. Po latach pilotaży i sporów w końcu została ujęta w ramy ustawowe, a środowisko kardiologiczne liczyło na jej sprawne wdrożenie. Dziś jednak, mimo formalnych postępów, coraz wyraźniej słychać zaniepokojone głosy, czy reforma rzeczywiście ruszy zgodnie z planem i czy będzie wdrażana w nadchodzącym roku.

Uporządkować ścieżkę pacjenta

Choroby sercowo-naczyniowe pozostają główną przyczyną zgonów i niepełnosprawności w Unii Europejskiej. W Polsce skala tego obciążenia jest szczególnie widoczna: ok. 11 mln osób choruje na nadciśnienie tętnicze, 21 mln ma podwyższony poziom cholesterolu, niemal 2 mln żyje z chorobą niedokrwienną serca, a ok. 1,2 mln pacjentów zmaga się z niewydolnością serca.

Jak wskazują dane Narodowego Instytutu Zdrowia Publicznego, w 2023 r. choroby układu krążenia odpowiadały za blisko 37 proc. wszystkich zgonów, co stanowi wynik wyższy niż średnia unijna. Jednocześnie szacuje się, że łączny koszt związany z ich leczeniem i konsekwencjami społecznymi sięga ok. 56 mld zł rocznie, czyli ok. 1,2 tys. zł na mieszkańca, uwzględniając zarówno bezpośrednie koszty opieki zdrowotnej i społecznej, jak i koszty pośrednie wynikające z opieki nieformalnej oraz utraty produktywności....