![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Wywiad za żelazną kurtyną
Komunistyczna propaganda nagłośniła „szpiegowską działalność” Rady Politycznej, co odbiło się równie głośnym echem nie tylko w kraju, lecz także na emigracji
Pod koniec grudnia 1949 roku w środowiskach opozycyjnych wobec rządu i prezydenta na wychodźstwie doszło do porozumienia Stronnictwa Narodowego, Polskiej Partii Socjalistycznej oraz Polskiego Ruchu Wolnościowego Niepodległość i Demokracja, w wyniku czego powołano do życia Radę Polityczną, przewodniczącym jej prezydium został Tomasz Arciszewski. Celem zasadniczym porozumienia była walka o niepodległą Polskę na zachodzie opartą o Odrę i Nysę Łużycką, a na wschodzie z granicą ryską. Dość szybko doszło do zawarcia umowy między Radą Polityczną a strukturami wywiadu państw anglosaskich. Czynniki emigracyjne mogły liczyć na wsparcie finansowe przy odbudowie kanałów łączności z krajem w zamian za część informacji uzyskanych zza żelaznej kurtyny.
Zinfiltrowana rada polityczna
W ramach Rady Politycznej za utrzymywanie łączności z krajem, informowanie polskiego społeczeństwa o sytuacji międzynarodowej i dbanie o zachowanie autorytetu władz emigracyjnych odpowiadał Wydział Krajowy kierowany przez Edwarda Sojkę z SN. To właśnie z nim porozumieli się Anglosasi na przełomie 1950 i 1951 roku. W zamian za informacje zza żelaznej kurtyny Rada Polityczna do końca 1952 roku otrzymała 840 tys. dolarów, a tworzące je stronnictwa dodatkowo 170 tys. dolarów. Część tej gotówki przeznaczono na tzw. akcję na kraj. Na terenie Niemiec Zachodnich utworzono dwie specjalne bazy:...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
