Pożegnanie z Szarmachem

No i nie zobaczyłem tej bramki Szarmacha. Ani Majewskiego, ani Kupcewicza. Wszystko przez bujnie rozwinięte dziewczęta z NRD oraz sny sowieckich generałów o podboju świata...

Był smutny rok 1982, a ja, chłopię niespełna trzynastoletnie, uczyłem się – nie wiedząc nawet o tym – jak w imieniu bloku demokracji ludowych podbić Danię.Obóz był międzynarodowy, niby harcerski, a tak naprawdę pionierski. Zestaw zajęć dawał do myślenia, tylko że nikt z nas wtedy nie umiał jeszcze za bardzo myśleć: strzelanie, rzut granatem do celu, rzut granatem na odległość i długie biegi na orientację. Towarzystwo zaś internacjonalistyczne: oprócz Polaków także enerdowcy i Czesi, którzy byli  gospodarzami, bo obóz zorganizowano w miejscowości Jiloviste.

Było nas około setki, po połowie dziewcząt i chłopców, bo w socjalizmie szkolenia paramilitarne były unisex. Najbardziej prowokacyjne i zdecydowanie najhojniej obdarzone przez naturę były młode Niemki.

Tu zaczął się wybór dramatyczny....