Bonus na odchodne z porozumienia

Przy redukcji zatrudnienia z przyczyn leżących po stronie firmy pracownicy mogą dostać odprawy według zasad przyjętych w pakcie zawartym ze związkami zawodowymi, jeżeli są one korzystniejsze od ustawowych

Prawo do odprawy pieniężnej określa art. 8 ustawy z 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (DzU nr 90, poz. 844 ze zm., dalej ustawa).

W myśl ustawy

Ustawa dotyczy jednak tylko tych firm, które zatrudniają co najmniej 20 pracowników. Jeżeli więc u takiego pracodawcy zwolnienie następuje z przyczyn niedotyczących podwładnego, ma prawo do odprawy finansowej. Jej wysokość zależy od zakładowego stażu pracy i zgodnie z tym przepisem odpowiada wynagrodzeniu:

- jednomiesięcznemu, jeżeli pracownik był zatrudniony u pracodawcy krócej niż dwa lata,

- dwumiesięcznemu, jeżeli pracował u niego od dwóch do ośmiu lat,

- trzymiesięcznemu, jeżeli jego staż w tej firmie wynosił ponad osiem lat.

Kwotę odprawy ustala się według reguł obliczania ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy. Nie powinna ona przewyższać 15-krotności wynagrodzenia minimalnego obowiązującego w dniu rozstania.

Co ustalić

Przeprowadzając zwolnienia grupowe, pracodawca powinien przyjąć porozumienie ze związkami zawodowymi. W myśl art. 3 ust. 1 ustawy zawiera je z zakładową organizacją związkową lub, jeśli działa ich kilka w firmie, ze wszystkimi tymi związkami. Na przyjęcie takiego paktu strony mają...