![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
To pracodawca decyduje, kiedy rusza taśma
Spór dotyczący możliwości wprowadzenia tzw. ruchomego systemu czasu pracy wciąż jest aktualny. Mimo sprzecznych interpretacji urzędów należy uznać brak podstaw prawnych do jego stosowania, nawet przy wykorzystaniu reguł indywidualnego rozkładu czasu pracy zatrudnionych.
W przepisach działu szóstego kodeksu pracy zostały uregulowane dopuszczalne systemy czasu pracy, w jakich można zatrudniać pracowników. Są to systemy: podstawowy, równoważny, przerywany, zadaniowy, skróconego tygodnia pracy, pracy weekendowej, pracy w ruchu ciągłym.
W każdym z nich dopuszczalne jest zatrudnianie pracowników na zmiany, kiedy mogą oni wykonywać pracę według ustalonego rozkładu czasu pracy, przewidującego zmianę pory wykonywania zadań przez poszczególnych pracowników po upływie określonej liczby godzin, dni lub tygodni.
Każdego pracownika trzeba poinformować, w jakim systemie czasu pracy będzie wykonywał swoje służbowe obowiązki. Informację taką musi zawierać regulamin pracy. Gdy pracodawca nie ma obowiązku jego tworzenia, powinien przekazać te ustalenia w obwieszczeniu podanym do wiadomości pracowników.
We wszystkich tych systemach nie byłoby większych problemów ze stosowaniem rozkładu dającego pracownikowi pewną dowolność w decydowaniu o godzinie rozpoczęcia pracy w poszczególnej dobie, gdyby nie jej definicja wprowadzona do przepisów k.p. w 2004 r.
Sztywna doba
Po nowelizacji k.p. w 2003 r. (obowiązującej od 1 stycznia 2004 r.) do działu regulującego kwestie czasu pracy wprowadzono liczne zmiany. Miały one na celu uściślenie przepisów z tego zakresu i zapobieżenie...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
