Reforma procedury, czyli od ściany do ściany

autor zdjęcia: Robert Gardziński

źródło: Fotorzepa

źródło: materiały prasowe

Maciej Strączyński

Nowa procedura karna zaczęła już działać. Jeżeli nastąpi odwrót od niej, coś trzeba będzie zrobić 
z toczącymi się procesami. Dlatego stanowisko ministra sprawiedliwości wywołuje ambiwalentne 
uczucia 
– pisze sędzia.

Minister sprawiedliwości Zbigniew Ziobro zapowiedział wycofanie reformy procedury karnej wprowadzonej 1 lipca 2015 r. Brzmi to stanowczo, ale niejasno, bo nie da się po prostu uchylić wielkiej zmiany wprowadzanej kilkoma piętrowymi ustawami. Zmiana zaczęła też już działać i trzeba coś zrobić z procesami. Stanowisko ministra wywołuje ambiwalentne uczucia.

Ojcem reformy jest Michał Królikowski, wiceminister wprowadzony do resortu przez Jarosława Gowina, dziś wicepremiera w rządzie PiS. Usunął go Cezary Grabarczyk, polityczny przeciwnik obecnego rządu. Zastanawia więc, czyim dziełem politycznym była reforma. Na konferencji o nowelizacji w marcu 2015 r. Michał Królikowski wygłosił pean na jej cześć, ale zaraz wyszedł, by nikt mu nie zadawał żadnych pytań; nad problemami głowiono się bez niego.

Mimo krytyki nie wstrzymano wejścia w życie ustawy, ponieważ miało nastąpić krótko przed wyborami, a odwołanie zmian byłoby przyznaniem się do porażki. Reforma weszła w życie, chociaż była nieprzystosowana do polskich realiów prokuratury i sądownictwa. W zasadzie nie zaczęła jeszcze działać, bo prokuratorzy przed 1 lipca 2015 r. pospiesznie wysłali do sądów wszystko, co się dało. Mało która sprawa z wniesionych po 1 lipca jest zaś osądzona. Można więc tylko przypuszczać, jakie skutki zmiana przyniesie – lub nie, jeśli zostanie wstrzymana.

Lipcowe rewolucje...