Udzielenie skonta z bieżącą korektą

W przypadku zmniejszenia sumy należności dla nabywcy towaru lub usługi przychody należy skorygować w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona faktura korygująca.

Ustawa o CIT nie definiuje pojęcia „skonto". Zgodnie z językowym znaczeniem tego pojęcia, skonto to „procentowe zmniejszenie sumy należności, przyznane nabywcy towaru na warunkach kredytowych, w razie zapłaty należności gotówką przed umówionym terminem". Według przepisów o CIT, skutki podatkowe udzielenia skonta są w zasadzie tożsame z opustem czy rabatem – powodują zmniejszenie ceny danego towaru lub usługi, a tym samym wpływają na wysokość przychodu podatkowego. Za przychody związane z działalnością gospodarczą generalnie uważa się przychody należne, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu m.in. wartości udzielonych bonifikat i skont (art. 12 ust. 3 ustawy o CIT).

Pod warunkiem

Mając na uwadze charakter skonta jako zmniejszenia sumy należności pod warunkiem zawieszającym – obejmującym zapłatę przed ustalonym terminem – należy określić moment udzielenia skonta skutkującego wyłączeniem jego wartości z przychodu podatkowego.

Według ustawy o CIT, przychody należne to wszelkiego rodzaju przychody, co do których przysługuje podatnikowi uprawnienie do ich dochodzenia, czyli takie, które wynikają z konkretnego stosunku prawnego. „Należność" wynika z kolei z treści stosunku prawnego, a odnosi się zarówno do możliwości dochodzenia konkretnego...