Co się składa na wartość początkową środka trwałego wytworzonego we własnym zakresie

CIT | Definicja kosztu wytworzenia, ze względu na otwartą formułę określania składających się na niego wydatków, jest źródłem praktycznych problemów. Dowodem na to – i jednocześnie pomocą – są liczne interpretacje fiskusa.

Wartością początkową środka trwałego wytworzonego we własnym zakresie jest koszt jego wytworzenia. Pojęcie kosztu wytworzenia jest określone przez ustawodawcę w art. 16g ust. 4 ustawy o CIT i odpowiednio w art. 22g ust. 4 ustawy o PIT. Zgodnie z powołanymi przepisami „Za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania."

Koszt wytworzenia koryguje się o różnice kursowe, naliczone do dnia przekazania do używania środka trwałego. Jeżeli środek trwały wymaga montażu, to wartość początkową powiększa się o wydatki poniesione na jego montaż (art. 16g ust. 5 i 6 ustawy o CIT, art. 22g ust. 5 i 6 ustawy o PIT).

Przywołana definicja stwarza praktyczne problemy ze względu na wykorzystanie otwartej formuły określenia wydatków, składających się na koszt wytworzenia, z jednoczesnym...