Czy straty na sprzedaży wierzytelności są kosztem

Zdaniem sądów, te same zasady rozliczenia straty na sprzedaży wierzytelności należy stosować do należności przedawnionych i nieprzedawnionych. Przyjęcie przez przedsiębiorców tego stanowiska może jednak prowadzić do sporów z fiskusem.

Prowadzenie działalności gospodarczej często wiąże się z ryzykiem występowania sytuacji, w których przedsiębiorcy nie otrzymują zapłaty od swoich kontrahentów za dostarczone towary lub świadczone usługi. W niektórych przypadkach wierzycielowi udaje się skutecznie wyegzekwować płatność od dłużnika, jednak niekiedy do zapłaty w ogóle nie dochodzi.

Co prawda ustawa o CIT przewiduje możliwość rozliczenia w kosztach podatkowych nieściągalnych wierzytelności, jednak podatnik musi spełnić wiele warunków ściśle określonych w tej ustawie. Sformalizowane reguły ujmowania w kosztach podatkowych nieściągalnych wierzytelności mogą powodować, że przedsiębiorca nie rozliczy trudnych do wyegzekwowania płatności, co ostatecznie może doprowadzić do ich przedawnienia.

Z kolei art. 16 ust. 1 pkt 20 ustawy o CIT stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wierzytelności odpisanych jako przedawnione. W takim przypadku nie dość, że podatnik musiał wykazać przychód z tytułu przedmiotowej wierzytelności, to w dodatku nie może rozliczyć jej w swoich kosztach podatkowych, ponieważ uległa ona przedawnieniu.

Czasem lepiej sprzedać i stracić mniej

W celu zmniejszenia ekonomicznej straty powstałej w związku z takimi transakcjami, przedsiębiorcy często decydują się sprzedać przedawnione...