To nie jest czas na grę solową

Polska jest narażona na wiele negatywnych konsekwencji globalnych przemian, ale może je zminimalizować, zacieśniając więź z Unią Europejską

Świat zwariował czy tylko my nie nadążamy? Każdy dzień, każda godzina przynoszą zaskoczenia i zdziwienia. Nic już nie jest takie samo jak wczoraj. Ład globalny, pewnie bardziej wyimaginowany niż rzeczywisty, zamienił się w globalny nieład. Polska jest narażona na wiele negatywnych konsekwencji globalnych przemian, ale może je zminimalizować, zacieśniając więź z Unią Europejską i aktywnie wpływając na jej przyszłe losy.

Nawet piłkarskie mistrzostwa świata okazały się wielką niespodzianką. Dawne gwiazdy niespodziewanie gasną, nowi liderzy walczą o swoje, nie oglądając się na dotychczasowych zwycięzców. Podobnie dzieje się w innych dziedzinach życia. Solidarność przestała być wartością, zwyciężają partykularyzm i protekcjonizm, nasilające nastroje nacjonalistyczne i populistyczne.

Obecna klasa polityczna nie ma na to skutecznej recepty, a nowe ruchy wykorzystują populistyczne i ogólnikowe programy do przejmowania władzy i budowania swoich porządków. Jedno jest więc pewne: to nie jest czas na grę solową. Gdzie mamy szukać partnerów, jeśli nie pośród członków Unii Europejskiej? Jak możemy zagrać o swoje, jeśli nie w jednej unijnej orkiestrze? Polska dzięki członkostwu w Unii zbudowała swoją pozycję w Europie, zmodernizowała gospodarkę, powróciła do demokratycznego świata Zachodu. Dla wielu innych krajów byliśmy prymusem. Trzeba jednak pamiętać, że nie jesteśmy mocarstwem...