Instytucja małżeństwa

Wyłącznym celem niniejszego opracowania jest przedstawienie dotychczasowego orzecznictwa, którego przedmiotem była instytucja małżeństwa. Czyniąc to istotne zastrzeżenie, podkreślam też, że w opracowaniu nie chodzi o jakąkolwiek odpowiedź na aktualne i nurtujące społecznie zagadnienia zakresu podmiotowego małżeństwa lub konsekwencji jego ewentualnego rozszerzenia czy granic uprawnień potencjalnie poszerzonych podmiotowo związków małżeńskich (adopcja, inne sposoby pozyskiwania dzieci w systemach prawnych, w których jest to dopuszczalne, ocena tych uprawnień pod kątem naturalnego rozwoju dziecka itp.).

Instytucja małżeństwa, mając jednoznacznie charakter konwencjonalny, została uregulowana w kilku obowiązujących w Polsce aktach prawnych. Zgodnie z art. 18 Konstytucji RP z 2 kwietnia 1997 r. (DzU z 1997 r., nr 78, poz. 483 z późn. zm.) małżeństwo jako związek kobiety i mężczyzny, rodzina, macierzyństwo i rodzicielstwo znajdują się pod ochroną i opieką Rzeczypospolitej Polskiej. Według art. 12 europejskiej konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności z 4 listopada 1950 r. (DzU z 1993 r. nr 61, poz. 284 z późn. zm.), zatytułowanego „Prawo do zawarcia małżeństwa", mężczyźni i kobiety w wieku małżeńskim mają prawo do zawarcia małżeństwa i założenia rodziny zgodnie z ustawami krajowymi regulującymi korzystanie z tego prawa. Na podstawie art. 1 § 1 ustawy z 25 lutego 1964 r. –...