Grupy kapitałowe mają kłopot z rozliczaniem podatku od przychodów z budynków

Zasady kalkulacji kwoty wolnej w podatku od przychodów z nieruchomości zostały określone w przepisach, jednak sposoby ich interpretacji przez przedsiębiorców i przez skarbówkę znacznie się od siebie różnią.

Nowelizacja przepisów o podatku od przychodów z budynków, która weszła w życie 1 stycznia 2019 r., wprowadziła spore zamieszanie wśród podmiotów czerpiących korzyści z najmu albo dzierżawy nieruchomości. Przypomnijmy, że podatek od przychodów z budynków funkcjonuje od 2018 roku. Został wprowadzony do ustaw podatkowych regulujących CIT oraz PIT jako tzw. minimalny podatek dochodowy dla podatników osiągających przychody z nieruchomości. Celem tego podatku, zgodnie z uzasadnieniem do nowelizacji, jest ochrona dochodów budżetowych przed domniemaną optymalizacją podatkową w podatkach dochodowych, której mieli dopuszczać się m.in. podatnicy osiągający przychody z nieruchomości.

Od 1 stycznia 2019 r. podatnikami podatku od przychodów z budynków są podatnicy CIT oraz PIT osiągający przychody ze środka trwałego będącego budynkiem, który stanowi ich własność albo współwłasność, jeżeli budynek został oddany w całości albo w części do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze i jest położony na terytorium Polski. Mimo że podatek od przychodów z budynków uregulowanych jest w ustawach o CIT i o PIT, to podatek ten jest de facto podatkiem majątkowym. Podstawą opodatkowania nie jest bowiem dochód uzyskany przez podatnika z budynków, lecz...