![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Śladem Charuzina
Pisząc o ruskich Łoparach , korzystałem nie tylko ze współczesnych źródeł, lecz sięgnąłem także do starych książek, uważam bowiem, że dawne świadectwa pomagają rozjaśnić niejedną stronę dzisiejszej egzystencji tego narodu Nikołaj Charuzin
1.Dobrych parę lat temu w pietrozawodskiej Bibliotece Narodowej trafiłem na pierwszy tom ‚‚Etnografii'' Nikołaja Charuzina. Był to kurs wykładów na Uniwersytecie Moskiewskim, którymi Nikołaj Nikołajewicz w 1898 roku zapoczątkował naukę etnografii w Rosji. Książkę pod redakcją Wiery i Aleksieja Charuzinów (siostry i brata autora) wydano pośmiertnie w 1901 roku w Sankt Petersburgu i poświęcono pamięci Michaiła Charuzina, najstarszego z rodzeństwa.
"Kurs Nikołaja Nikołajewicza Charuzina - przeczytałem we wstępie Wiery Nikołajewnej - to pierwsza rosyjska próba systematyzacji badań etnograficznych. Główną jej zaletą, w odróżnieniu od prac zagranicznych autorów, jest analiza bytu ruskiego narodu oraz plemion z nim sąsiadujących. Mizerna wiedza obcych uczonych o naszym życiu i nieznajomość naszego języka, uniemożliwiająca im korzystanie z rosyjskich źródeł, sprawiają, że cudzoziemscy badacze niewiele mają do powiedzenia o plemionach zamieszkujących rozległe tereny rosyjskiego imperium". Słowa te zapadły mi w pamięć.
¦Kilka słów o tym...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
