![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Asymilowany Żyd „niewidzialny”
Niezależnie jednak od wzrastającego po obu stronach nacjonalizmu, okres międzywojenny to czas asymilacji i akulturacji, wprawdzie tylko niektórych środowisk żydowskich (inteligencji, części burżuazji), do kultury polskiej.
Proces ten nie przebiegał ani szybko, ani łatwo. Był wzmacniany przez obowiązek szkolny, odbywany w większości przez dzieci żydowskie w bezpłatnych polskich szkołach powszechnych, a także przez obowiązek służby wojskowej. Ale w małych miejscowościach, w dzielnicach żydowskich nadal wiele osób nie znało języka polskiego, nie stykało się na gruncie prywatnym z żadnymi Polakami.
Na przeszkodzie asymilacji stała nie tylko religia, kultura, język, ale i setki lat stereotypów. Żyd asymilowany nie wpisywał się w tradycyjny stereotyp, a więc stał się dla obu społeczeństw „niewidzialny”. Trzeba było go bowiem...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
