![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Wyłączna decyzja przełożonego
Pracodawca nie ma obowiązku przystać na udzielenie pracownikowi urlopu bezpłatnego. Zgoda jest przejawem jego dobrej woli
Podejmując decyzję, przełożony bierze zwykle pod uwagę sytuację firmy, np. ocenia, czy zakład da sobie radę z czasową nieobecnością danej osoby.
Ma trzy możliwości:
- udzielić urlopu bezpłatnego zgodnie z wnioskiem,
- udzielić go, ale w innym terminie niż chciał zainteresowany lub na krótszy okres,
- odmówić udzielenia bezpłatnego wolnego.
Jeśli wybierze tę ostatnią opcję, nie musi uzasadniać swojej decyzji. Z kolei pracownik nie ma w takim wypadku żadnych możliwości, aby skutecznie przekonać go do swoich planów. Nie może nigdzie (czyli ani do sądu pracy, ani do inspekcji pracy, ani do działających w firmie związków zawodowych) odwołać się od jego decyzji.
Nie jest jednak wykluczone, że szef wykaże dobrą wolę i zgodzi się, by podwładny zrobił sobie bezpłatną przerwę w pracy. Jak długo może ona trwać – tego kodeks nie określa. Zależy to od potrzeb zainteresowanego i przede wszystkim od woli jego szefa. Może to być np. miesiąc albo kilkanaście miesięcy.
