Trzy filary, ale jakie

Powiązanie reformy systemu emerytalnego z prywatyzacją przedsiębiorstw państwowych ma walory bardziej propagandowe niż realne

Trzy filary, ale jakie

IRENA WÓYCICKA

Gdy za kilkanaście lat pokolenie powojennego wyżu demograficznego przejdzie na emeryturę, obecne składki mogą okazać się zbyt niskie, by pokryć wydatki na emerytury i renty. Zmian, zwłaszcza na gorsze, nie można wprowadzać z dnia na dzień. Zostało więc niewiele czasu na dostosowanie systemu emerytalno-rentowego do nowej sytuacji.

Tymczasem Sejm roztrząsa detale nadzoru i organizacji funduszy emerytalnych, na których uruchomienie brak po prostu pieniędzy.

Przesłanie do Sejmu ustawy nie ustalają źródeł finansowania obowiązkowych funduszy emerytalnych (ile składki, od kogo). Nie odnoszą się również do problemu, jakie grupy społeczne, w jakim stopniu i w jaki sposób pokryją koszty przekształcenia obecnego systemu.

Tłem wyjaśniającym częściowo te zasadnicze kwestie jest, wydane na dniach w ostatecznej wersji, opracowanie Biura Pełnomocnika Rządu ds. Zabezpieczenia Społecznego: "Bezpieczeństwo dzięki różnorodności. Reforma systemu emerytalnego w Polsce". Broszura prezentuje autorski pogląd pełnomocnika i jego...