![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Będzie tu pusto
Mistrz się pożegnał, skoków nie było, ale pogoda nie popsuła święta
Na pożegnanie mistrza z Wisły (od soboty także honorowego obywatela Zakopanego) przyjechały tysiące ludzi, których nie zniechęcił powrót zimy. Z biletem na trybuny lub bez niego kibice chcieli zobaczyć ostatni skok Adama Małysza.
Scenariusz imprezy, wywrócony do góry nogami przez opady gęstego śniegu, tworzył się sam. Tylko początek był w miarę przewidywalny. Pani Izabela Małyszowa i jej córka Karolina przeczytały ze sceny rymowany list do mistrza od zakopiańskiej kobiety symbolu, siostry Heleny Warszawskiej, 16 skoczków, którzy przyjęli zaproszenia na benefis, losowało odległości, które mieli uzyskać w dwóch kolejkach konkursu skoków do celu, a zespół Wilki śpiewał: „Lecę, bo chcę!".
Na scenie pojawili się dyrektor Pucharu Świata Walter Hofer, Andreas Goldberger i Sven Hannawald, pokazali nawet nagrody dla najlepszych w konkursie – metalowe tarcze z podobizną Małysza w środku, ale ze skakaniem w sobotni wieczór było trudno....
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
