W jaki sposób opodatkować raty w transgranicznym leasingu operacyjnym

CIT | W zależności od postanowień umów międzynarodowych opłaty ponoszone przez korzystającego na rzecz finansującego spoza kraju mogą być traktowane jako należności licencyjne, zyski przedsiębiorstw lub dochód z majątku ruchomego.

W przypadku leasingu transgranicznego (ang. cross-border leasing) finansującym (leasingodawcą) jest podmiot z innego państwa, niż korzystający (leasingobiorca). W ustawach o podatkach dochodowych zostały przyjęte kryteria, które pozwalają uznać zawarte umowy za umowy najmu/dzierżawy, względnie za umowy tzw. leasingu operacyjnego bądź leasingu finansowego. Kryteria te różnicują skutki umów leasingu w zależności od ukształtowania ich treści.

Z perspektywy przedsiębiorców, leasing operacyjny jest z reguły podatkowo atrakcyjniejszy. Dzieje się tak dlatego, że podstawowy okres umowy leasingu jest najczęściej krótszy od okresu amortyzacji środka trwałego. Jednocześnie, leasingobiorca zalicza do kosztów uzyskania przychodów pełne raty leasingowe, a także opłaty związane z bieżącą eksploatacją przedmiotu leasingu. Jeżeli przedmiotem umowy leasingu operacyjnego są podlegające amortyzacji rzeczy ruchome, to umowa ta musi być zawarta na czas oznaczony, wynoszący co najmniej 40 proc. normatywnego okresu amortyzacji, a suma ustalonych w umowie opłat, pomniejszona o należny VAT, odpowiadać musi co najmniej wartości początkowej środków trwałych.

Należności licencyjne obejmują płatności z tytułu użytkowania lub prawa do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego

Zagadnienie złożone

W przypadku leasingu...