![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Utrata dokumentów komplikuje rozliczenia z fiskusem
Zdarza się, że faktury nie trafiają do nabywców albo później giną. Sprzedawcy muszą wtedy wystawiać duplikaty. Ich ujęcie w deklaracjach podatkowych i księgach rachunkowych sprawia wielu nabywcom spory kłopot.
W sytuacji, gdy niezbędne jest wystawienie przez sprzedawcę duplikatu faktury (faktury korygującej), w związku z brakiem rozwiązań legislacyjnych w tym względzie, podatnicy (nabywcy) często nie wiedzą, jak ująć takie duplikaty w swoich rozliczeniach VAT, CIT oraz w księgach rachunkowych.
Zmiana przepisów
Do końca 2013 r. reguły wystawiania duplikatów były określone w rozporządzeniu ministra finansów z 28 marca 2011 r. w sprawie m.in. wystawiania faktur. Natomiast od 1 stycznia 2014 r. zasady te zostały zawarte w znowelizowanej ustawie o VAT (art. 106l). Zmiana ta nie spowodowała jednak zasadniczej modyfikacji przepisów dotyczących wystawiania duplikatów. W przypadku zatem, gdy faktura ulegnie zniszczeniu lub zaginie, na wniosek nabywcy podatnik (wystawca faktury) lub upoważniona przez niego do wystawiania faktur osoba trzecia ponownie wystawia fakturę zgodnie z danymi zawartymi w fakturze będącej w posiadaniu podatnika. Faktura wystawiona ponownie powinna zawierać wyraz „DUPLIKAT" oraz datę jej wystawienia. Zasady te dotyczą odpowiednio także faktur korygujących.
Ustawa o VAT zawiera wprost przepisy dotyczące terminu rozliczania faktur korygujących zmniejszających podatek naliczony (korekt „in minus"). Brak jest natomiast szczegółowych regulacji dotyczących korekt zwiększających podatek naliczony (korekt „in plus"). Nie ma w niej...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
