Przed nami wielka praca edukacyjna

źródło: Rzeczpospolita

Rozmowa | Prof. Jerzy Gajewski, urolog, były członek Zarządu Międzynarodowego Towarzystwa Kontynencji (ICS), dyrektor Programu Neurologiczno-Urodynamicznego w Departamencie Urologii na Uniwersytecie Dalhousie, Nowa Szkocja w Kanadzie.

Jak w Kanadzie leczy się OAB?

Jerzy Gajewski: Leczenie nadreaktywnego pęcherza rozpoczyna lekarz pierwszego kontaktu. Na początku zaleca modyfikację trybu życia – ograniczenie płynów wieczorem, by nie wstawać w nocy, unikanie coli czy pepsi, bo są moczopędne i powodują obkurczenie się pęcherza, a czasem zaleca fizjoterapię, czyli ćwiczenia mięśni Kegla czy biofeedback – uczenie, jak ćwiczyć miednicę małą, by kontrolować pęcherz. Jeśli terapia nie przynosi efektów, lekarz pierwszego kontaktu wysyła pacjenta do specjalisty: urologa, uroginekologa lub geriatry. Czasami sam/sama rozpoczyna terapię lekami antycholinergicznymi.

Od czego zaczyna specjalista?

Najczęściej OAB leczy się lekami antycholinergicznymi w postaci tabletek, żeli czy plastrów. Pacjentki zwykle wolą tabletki. Żele stosuje się, gdy objawy uboczne tabletek są zbyt dotkliwe – pacjentka ma za sucho w jamie ustnej czy cierpi na zaparcia. Dotkliwe są też objawy neurologiczne – ciągła senność, bóle głowy, a w przypadku niektórych leków antycholinergicznych także zaburzenia rytmu serca. Nic więc dziwnego, że choć kuracja tymi lekami jest skuteczna w 60 procentach, ze...