Społeczeństwo, głupcze...

źródło: materiały prasowe

źródło: materiały prasowe

źródło: materiały prasowe

źródło: materiały prasowe

Andrzej K. Koźmiński, Adam Noga, Katarzyna Piotrowska, Krzysztof Zagórski Grozi nam kryzys spowodowany czynnikami społecznymi, a nie ekonomicznymi, jak się zwykło uważać – ostrzegają profesorowie Akademii Leona Koźmińskiego.

Już od drugiej połowy ubiegłego wieku narasta krytycyzm wobec stosowania czysto ekonomicznych wskaźników poziomu i dynamiki dochodu narodowego jako jedynej miary rozwoju społeczno-gospodarczego. Podejmowano wiele prób opracowania bardziej wszechstronnych zestawów wskaźników. Niektóre z nich na zlecenie i na użytek rządzących: poczynając od króla Bhutanu przez prezydenta Francji, niemiecki Bundestag czy włoski parlament.

W tym samym kierunku poszły prace interdyscyplinarnego zespołu badawczego Akademii Leona Koźmińskiego. Posługując się powszechnie dostępnymi statystykami, przeprowadziliśmy analizę 45 wskaźników, mierzących różne aspekty rozwoju społeczno-ekonomicznego Polski w latach 1999–2013. Bardziej pogłębiona analiza zestawu danych, a także skonstruowanego przez nas wskaźnika złożonego, przyniosła wiele niespodzianek.

Syntetyczny wskaźnik rozwoju

Przede wszystkim udało się wyróżnić cztery grupy powiązanych z sobą wskaźników określających poziom rozwoju społeczno-gospodarczego. Pierwsza z nich to zewnętrzne czynniki ekonomiczne, opisujące relacje gospodarki z jej otoczeniem ekonomicznym (m.in. eksport, import, kursy walut, oprocentowanie polskich obligacji).

Konieczne jest przywrócenie gospodarstwom domowym kluczowej roli w społeczeństwie i ekonomii

Druga to wewnętrzne wskaźniki...