Skutki przeliczenia euro na złote inne w bilansie, inne w CIT

źródło: Rzeczpospolita

PORÓWNANIE Z DNIA ZARACHOWANIA I NA KONIEC ROKU

źródło: Rzeczpospolita

źródło: Rzeczpospolita

Rozliczanie operacji gospodarczych w walutach obcych wydaje się skomplikowane. Przepisy ustawy 
o rachunkowości oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie są bowiem jednolite w tym zakresie.

Adam Gniewecki

Każdy podmiot prowadzący działalność gospodarczą ma prawo do zawierania transakcji oraz do wyrażania ich wartości i rozliczania w walucie obcej zarówno z podmiotami zagranicznymi, jak i krajowymi. Wszystkie operacje gospodarcze wyrażone w walucie obcej przed wprowadzeniem do ksiąg rachunkowych wymagają przeliczenia ich na złote. Wynika to z art. 9 ustawy o rachunkowości (dalej: uor), który stanowi, że księgi rachunkowe prowadzi się w języku polskim i walucie polskiej.

Bezpośrednio na dowodzie

Przeliczenie na walutę krajową, a więc sposób i wynik, musi zostać zamieszczony bezpośrednio na dowodzie księgowym, chyba że system przetwarzania danych zapewnia automatyczne przeliczenie walut obcych na walutę polską, a wykonanie tego przeliczenia potwierdzone jest odpowiednim wydrukiem (art. 21 ust. 3 uor).

Należności i zobowiązania powstałe w wyniku operacji gospodarczych wyrażonych w walutach obcych wprowadza się do ksiąg rachunkowych po ich uprzednim przeliczeniu według kursu średniego ogłoszonego dla danej waluty przez NBP z dnia poprzedzającego dzień ich powstania. Ten dzień pokrywa się najczęściej z dniem poprzedzającym wystawienie faktury sprzedaży lub zakupu, chyba że w dokumencie odprawy celnej lub innym wiążącym jednostkę dokumencie określono inny kurs. Jeżeli na dzień bilansowy rozrachunki te nie zostały uregulowane, to przelicza się je po...