Jak księgować lokatę terminową

źródło: Rzeczpospolita

Wycena bilansowa odsetek od zdeponowanych środków obejmuje tę ich część, która przypada za okres od dnia zawarcia umowy z bankiem w zakresie otwarcia depozytu do dnia bilansowego. MAREK BAROWICZ

Lokata terminowa (art. 49 ust. 1 pkt 2 prawa bankowego) stanowi umowę zawieraną na czas oznaczony między bankiem, a posiadaczem lokaty (deponentem) w zakresie lokowania (deponowania) środków pieniężnych. Po upływie określonego w umowie terminu lokata może zostać automatycznie przedłużona na kolejny taki sam okres umowny, na warunkach oprocentowania obowiązujących na dzień przedłużenia (lokata odnawialna) lub środki z lokaty (tj. kapitał, powięk- szony o naliczone odsetki) zostają zwrócone jej posiadaczowi na wskazany przez niego rachunek (lokata nieodnawialna).

Jako inwestycje

W ujęciu bilansowym (dla celów prezentacji w sprawozdaniu finansowym), lokaty terminowe zaliczane są do inwestycji (art. 3 ust. 1 pkt 17 ustawy o rachunkowości; dalej: uor). Obejmują one bowiem aktywa finansowe (długo- lub krótkookresowe, w zależności od terminu, na jaki zostały zawarte), posiadane przez jednostkę w celu uzyskania przychodów w formie odsetek (ich wysokość zależy od oprocentowania lokaty, które może być stałe lub zmienne oraz od częstotliwości ich kapitalizacji). Lokaty terminowe ujmowane są na koncie „Rachunki bankowe", w analityce: rachunki lokat terminowych. Zadaniem ewidencji szczegółowej jest umożliwienie określenia stanu środków na lokatach prowadzonych w walucie krajowej (z podziałem na okresy ich płatności) oraz na lokatach prowadzonych...