![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Potrzeba głębszej refleksji
Troska o dobro wspólne nie wymaga konfrontacji, lecz dialogu - pisze Tomasz Krzyżak.
Najnowszy dokument społeczny Episkopatu Polski na temat patriotyzmu został przyjęty z entuzjazmem. W komentarzach zwracano uwagę, że był on długo oczekiwany i wreszcie nazywający rzeczy po imieniu. Podziwu dla niego nie krył nawet mocno krytyczny wobec hierarchii prof. Jan Hartman. Inni krytycy Kościoła podkreślali zaś, że polscy biskupi zaczęli wreszcie mówić językiem papieża Franciszka.
Z dobrym przyjęciem spotkało się głównie czytelne uwypuklenie różnic pomiędzy patriotyzmem a nacjonalizmem. A właściwie stwierdzenie, że za „bałwochwalcze uznać należy wszelkie próby podnoszenia własnego narodu do rangi absolutu, czy też szukanie chrześcijańskiego uzasadnienia dla szerzenia narodowych konfliktów i waśni".
Entuzjazm dla tego stwierdzenia jest uzasadniony, bo ostatni obszerny list na temat patriotyzmu biskupi wydali w roku 1972. Powstał on w 200. rocznicę pierwszego rozbioru Polski i ze względu na ówczesne warunki polityczne nie dotykał tematów bieżących (choć da się w nim odnaleźć delikatne aluzje do rzeczywistości...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
