Na słowo honoru

Na słowo honoru

JANUSZ JANKOWIAK

To jest naprawdę ciekawy budżet. Daje analitykom znacznie większe pole do popisu, niż tylko umiarkowanie sensowne wałkowanie wiarygodności przyjętych do jego konstrukcji założeń makroekonomicznych.

Jak w prawie każdym budżecie, również w tym można kwestionować: tempo wzrostu, zakładany poziom inflacji, deficytu i innych niezmiernie przecież istotnych parametrów. Nie sposób jednak zaprzeczyć, że ten projekt nie budzi u ekonomisty zasadniczego sprzeciwu, bo nie jest awanturniczy. Co najwyżej, wywołuje nieufność swoim optymizmem. Skłania także do czujnego przetrząsania punktu po punkcie w poszukiwaniu: pułapek, niespójności, trików i oryginalnych rozwiązań. Słowem: ten budżet to prawdziwe wyzwanie dla analityka.

Pospieszne doszukiwanie się błędów w konstrukcji rządowego projektu może czasem prowadzić do ośmieszenia "demaskatorów" tego dokumentu, zwłaszcza gdy wypowiadają się o czymś, o czym nie wiedzą.

Sztandarowym przykładem jest tu stadne podważanie wiarygodności gigantycznego, ponad 5-miliardowego zysku przekazywanego do budżetu przez bank centralny. Czy można wyobrazić sobie coś zabawniejszego, niż kwestionowanie akurat najbardziej realnej, bo już istniejącej fizycznie, pozycji przyszłorocznego budżetu? NBP wpłaca do czerwca 2001...