![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Arsenał minionych wieków
283607Uzbrojenie, jakiego używano w latach 30. XIX wieku, nie zmieniło się zasadniczo w porównaniu z okresem wojen napoleońskich. Nadal podstawowym orężem piechura pozostawał skałkowy karabin z tulejowym bagnetem. Uzbrojeniem kawalerzystów były przede wszystkim szable lub pałasze oraz para pistoletów i krótki kawaleryjski karabinek. Ułani wyposażeni byli dodatkowo w lance.
PAŁASZ, JAKI BÓG DAŁArmia Królestwa Polskiego otrzymała broń z rosyjskich manufaktur - głównie z Tuły. Ponieważ w okresie istnienia Królestwa Rosjanie nie pozwolili na uruchomienie fabryk zbrojeniowych, z chwilą wybuchu powstania i jednoczesnej rozbudowy armii pojawił się problem pozyskania uzbrojenia. Na przykład organizatorzy formujących się pułków jazdy wymagali od nowozaciężnych uzbrojenia się w "pałasz, jaki Bóg dał, byle go można użyć w potrzebie". Często tylko lanca stanowiła uzbrojenie żołnierzy z nowo formowanych pułków ułanów i krakusów. Płk Karol Różycki dowodzący Jazdą Wołyńską pisał: "Niewiele palnej broni i pałaszów uzbrajało nas, ale uzbrajały nas lance, ta odwieczna broń polska, której każda inna ustąpić musi". Głównie dzięki staraniom gen. Piotra Bontempsa uruchomiono w Zagłębiu Staropolskim i w Warszawie produkcję broni palnej i białej. Tej pierwszej...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
