![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Większość wydatków na spór podatkowy ponosi fiskus
Wydatki związane ze sporem z urzędem skarbowym obciążają z reguły Skarb Państwa. Podatnik ponosi je tylko w wyjątkowych przypadkach
Taką zasadę wprowadza ordynacja podatkowa. Stronę (czyli przede wszystkim podatnika, ale także np. płatnika, następcę prawnego) można obciążyć kosztami tylko w niektórych sytuacjach. Wydatkami spowodowanymi zlekceważeniem wezwania otrzymanego z urzędu skarbowego można obciążyć także świadka, biegłego lub pełnomocnika strony.
Otwarty katalog kosztów
Katalog wydatków uznawanych za koszty postępowania znajdziemy w art. 265 ordynacji podatkowej. Zalicza się do nich:
∑ koszty podróży służbowych i inne należności świadków, biegłych i tłumaczy, ustalone zgodnie z przepisami o należnościach świadków i biegłych w postępowaniu sądowym,
∑ takie same koszty związane z osobistym stawiennictwem strony, jeżeli postępowanie podatkowe zostało wszczęte z urzędu (z inicjatywy organu podatkowego) albo strona została błędnie wezwana do stawienia się,
∑ wynagrodzenia przysługujące biegłym i tłumaczom,
∑ koszy oględzin,
∑ koszty doręczenia pism urzędowych.
Nie jest to tzw. katalog zamknięty. Do kosztów postępowania można więc zaliczyć jeszcze inne wydatki związane z rozstrzygnięciem sprawy, co wyraźnie zaznaczono w art. 265 § 2 ordynacji podatkowej (np. wyznaczenie przedstawiciela dla nieobecnej osoby).
Dla wezwanych zwrot jak w sądzie
Odesłanie do przepisów obowiązujących w...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
