![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Smętnie i mętnie o patologiach rodzinnych
Premiera w Teatrze Narodowym - Andrzej Domalik po raz trzeci sięgnął po współczesny dramat Larsa Noréna. Inscenizacja „Terminalu 7” to reżyserska wpadka
Lars Norén jest nieodrodnym dzieckiem skandynawskiej dramaturgii spod znaku Ibsena, Strindberga i filmów Bergmana. Teksty Noréna, po części autobiograficzne, to na ogół nieprzebierające w środkach psychodramy, w których obnaża on naturę zaburzonych i nietrwałych związków międzyludzkich. W „Jesieni i zimie” ukazał pozory więzi łączących rodziców z dziećmi i rodzeństwa między sobą, a w „Miłości – to takie proste” – całkowity rozpad dwóch par małżeńskich, z zawodową rywalizacją, kompleksami i niespełnieniem w tle.
Obie te sztuki Domalik wystawił w Warszawie – pierwszą w 1999 r. w Teatrze Dramatycznym, a drugą w 2003 na...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
