![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Umowę okresową można mieć tylko dwa razy
Nawet kilka lat pracownik może być zatrudniony terminowo, pod warunkiem że uzasadnia to charakter wykonywanej pracy. W przeciwnym razie pracodawca naruszy przepisy
Jeżeli szef zdecyduje się zawrzeć stosunek pracy, to spośród kontraktów terminowych proponuje umowę na: ∑ okres próbny (patrz str. 3),
∑ czas określony,
∑ czas wykonania określonej pracy.
Najpopularniejsza jest umowa na czas określony. Przepisy nie wskazują górnego limitu czasu, na jaki wolno ją zawrzeć. Zatem przyjęty okresowo do firmy pracownik może wykonywać swoje zadania rok, dwa lata, a nawet dłużej. Ale długi termin obowiązywania umowy na czas określony musi iść w parze z charakterem wykonywanej pracy —patrz ramka pod tekstem.
Przykład 1Na potrzeby wygranego kontraktu pracodawca tworzy nowe stanowisko pracy. Przyjęty pracownik ma być oddelegowany na cztery lata do pracy we Francji. Szef zawiera z nim umowę na czas określony, który upłynie za cztery lata od dnia, w którym strony zawrą umowę.
Termin obowiązywania umowy na czas określony wolno oznaczyć w dwojaki sposób. Pracodawca ma prawo np. wskazać konkretną datę albo zdarzenie, z upływem którego umowa ta się rozwiąże.
Przykład 2Właściciel pensjonatu zatrudnił dwie osoby na czas określony. Jedną z nich jest menedżer, a drugą kelner do pracy w stołówce. Tę ostatnią przyjął do zakończenia sezonu zimowego i zamknięcia stołówki. Takie zdarzenie wpisał w jej umowie o
...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
