![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Jak korzystający ujmuje leasing w księgach
Jeżeli umowa spełnia co najmniej jeden z siedmiu warunków, określonych w przepisach bilansowych, to jej przedmiot u leasingobiorcy zalicza się do środków trwałych.
Leasing jest szczególną formą finansowania, która pozwala na używanie przedmiotu umowy, bez konieczności jego zakupu. Ustawa o rachunkowości narzuca na jednostki podlegające badaniu przez biegłego rewidenta obowiązek klasyfikacji umów leasingu według prawa bilansowego.
Pozostałe jednostki mogą rozliczać umowy leasingu, stosując kryteria określone w przepisach prawa podatkowego. Nie występują więc u nich rozbieżności, polegające na tym, że umowa może być według prawa bilansowego traktowana jako leasing finansowy, a według prawa podatkowego jako leasing operacyjny.
Kwestie klasyfikacji umów leasingu reguluje ustawa o rachunkowości, natomiast zagadnienia związane z ewidencją i ujawnianiem informacji związanych z leasingiem reguluje Krajowy Standard Rachunkowości nr 5 „Leasing, najem i dzierżawa”.
Charakterystyka
Zgodnie z kodeksem cywilnym, przez umowę leasingu finansujący zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, nabyć rzecz od oznaczonego zbywcy na warunkach określonych w tej umowie i oddać tę rzecz korzystającemu do używania albo używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony. Korzystający zobowiązuje się zapłacić finansującemu w uzgodnionych ratach wynagrodzenie pieniężne, równe co najmniej cenie lub wynagrodzeniu z tytułu nabycia rzeczy przez finansującego.
Opłaty leasingowe...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
