Siedem żyć

źródło: Al Bello/Getty Images

Gołota – Riddick Bowe, czyli przepustka do historii

autor zdjęcia: Janusz Szewiński

źródło: Reporter

Andrzej Gołota – zdolny junior warszawskiej Legii i reprezentant Polski

Andrzej Gołota w Ameryce do dziś jest jednym 
z najbardziej rozpoznawalnych Polaków. W kraju jego nazwisko wciąż przyciąga ludzi przed telewizory. W sobotę zapewne ostatni raz, choć kto wie, co on jeszcze wymyśli.

Andrzej Gołota pożegna się z nami w sobotę. Jego rywalem w czterorundowym pokazowym pojedynku będzie Danell Nicholson, kiedyś nadzieja amerykańskiej wagi ciężkiej. Gołota pokonał go już przed czasem w 1996 r. w Atlantic City. Ich walkę pokazała wtedy telewizja HBO, a wygrana z olimpijczykiem z Barcelony otworzyła Polakowi drogę do kolejnych wielkich pojedynków. Uderzenie głową, które ścięło z nóg Nicholsona, wszyscy, którzy oglądali tę walkę, pamiętają doskonale. Takimi właśnie nieobliczalnymi ekscesami były pięściarz warszawskiej Legii solidnie zapracował na przydomek „Faulujący Polak".

O tym, że w polskim boksie pojawił się ktoś taki jak Gołota, po raz pierwszy usłyszałem na początku lat 80. od trenerów pracujących w Legii. Gdy go zobaczyłem, wiedziałem, co mieli na myśli. Wysoki (192 cm), proporcjonalnie zbudowany chłopak prezentował się znakomicie, był świetnie wyszkolony, a jego lewy prosty robił wrażenie. A przecież miał dopiero 16 lat. Rok później widziałem, jak zdobywał tytuł wicemistrza świata juniorów w Bukareszcie (1985). W finale zmierzył się z Kubańczykiem Felixem Savonem, który już za kilkanaście miesięcy sięgnie po złoty medal w mistrzostwach świata seniorów, by w kolejnych latach zdobywać ten tytuł jeszcze pięć razy i trzykrotnie wygrywać igrzyska olimpijskie. Przed nimi na ring wszedł Amerykanin Riddick Bowe, szybko znokautował węgierskiego rywala...