Obdarowany nie zaliczy do kosztów wydatków poniesionych przez darczyńcę

W przypadku jednoosobowej działalności gospodarczej przedsiębiorstwo jest ściśle związane z osobą, która ją prowadzi. Nie jest więc możliwe przekazanie kontroli nad nim w taki sposób, jak przy zbyciu większości udziałów w spółce z o.o.

Przedsiębiorcy, przekazując swoje przedsiębiorstwo np. dzieciom, decydują się na różnego rodzaju rozwiązania: sprzedaż, wnoszenie wkładów niepieniężnych, a najczęściej na darowiznę jako rozwiązanie pozornie najprostsze i najmniej kosztowne. Może się jednak ono okazać niekorzystne, jeżeli przed darowizną przedsiębiorca nie rozważy jednej z najistotniejszych kwestii.

Jedna czynność prawna

Zgodnie z kodeksem cywilnym czynność prawna, której przedmiotem jest przedsiębiorstwo (np. sprzedaż, wniesienie wkładu niepieniężnego do spółki, darowizna), obejmuje wszystko, co wchodzi w jego skład, chyba że co innego wynika z treści tej czynności albo z przepisów szczególnych. W art. 551 kodeksu cywilnego (dalej: k.c.) wskazano, że w skład przedsiębiorstwa może wchodzić własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów oraz inne prawa rzeczowe. Oznacza to, że jeżeli, przenosząc przedsiębiorstwo, nie wyłączymy określonych składników majątku, to będą one korzystać z domniemania, wynikającego z art. 552 k.c., że przeprowadzona czynność prawna przeniosła skutecznie własność tych składników na inny podmiot.

Przedsiębiorstwo może być również przedmiotem darowizny – umowy o charakterze nieodpłatnym, zdefiniowanej w art. 888 k.c. Co do zasady, zawarcie takiej umowy, również gdy jej...