Warunki działania w strefie ekonomicznej

Samo wystąpienie przedsiębiorcy z wnioskiem o stwierdzenie wygaśnięcia zezwolenia nie oznacza jego bezprzedmiotowości, obligującej organ na podstawie art. 162 § 1 pkt 1 k.p.a. do stwierdzenia jego wygaśnięcia z mocy art. 19 ust. 5 ustawy z 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych.

Tak orzekł Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 31 stycznia 2017 r., II GSK 1424/15.

Spółka uzyskała w grudniu 2006 r. zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, na podstawie którego przedsiębiorca zobowiązany był do poniesienia wydatków inwestycyjnych w wysokości co najmniej 7,5 mln euro, utworzenia co najmniej 205 nowych miejsc pracy i utrzymania zatrudnienia na tym poziomie we wskazanych w decyzji terminach. Decyzja była jeszcze modyfikowana decyzjami ministra gospodarki z 2007 i 2010 r. Wnioskiem z sierpnia 2012 r. spółka zwróciła się do ministra gospodarki o wydanie decyzji stwierdzającej wygaśnięcie zezwolenia z grudnia 2006 r. z uwagi na kryzys gospodarczy i wynikającą z niego niemożność realizacji warunków zezwolenia. Zdaniem ministra gospodarki spółka nie spełnia warunków do wygaśnięcia wspomnianego zezwolenia, w związku z czym minister gospodarki w decyzji z lutego 2014 r., wydanej na podstawie art. 19 ust. 5 u.s.s.e. i art. 162 § 1 pkt 1 k.p.a., stwierdził brak podstaw do wygaśnięcia przedmiotowego zezwolenia. Zdaniem ministra gospodarki, celem regulacji zawartej w przepisie art. 19 ust. 5 u.s.s.e. było umożliwienie przedsiębiorcom...