Jak rozliczyć różnice kursowe przy faktoringu niepełnym

Faktorant uwzględni różnice kursowe dopiero w momencie realizacji umowy i uzyskania definitywnego przysporzenia majątkowego. Nie wszystkie organy podzielają jednak ten korzystny dla podatników pogląd.

Przedsiębiorcy coraz częściej szukają nowych narzędzi wsparcia ekonomicznego prowadzonej działalności gospodarczej. Ostatnio na popularności zyskują umowy faktoringu proponowane przez różnego rodzaju instytucje finansowe, w tym banki. Jednym z rodzajów faktoringu jest tzw. faktoring niepełny (z regresem) >patrz ramka.

Nawet, gdy faktycznie nie zostały uzyskane

W art. 12 ust. 3 ustawy o CIT ustawodawca zawarł zasadę, że przychodem z działalności gospodarczej podatnika są także przychody należne uzyskane w roku podatkowym, chociażby nie zostały faktycznie otrzymane. Momentem powstania przychodu należnego, zgodnie z art. 12 ust. 3a ustawy o CIT, jest dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi w całości bądź w części, jednak nie później niż w momencie wystawienia faktury albo uregulowania należności. Oznacza, to że podatnik zobowiązany jest do wykazania przychodu i opodatkowania go na zasadach ogólnych, nawet gdy nie został on rzeczywiście otrzymany. Przychód należny powstanie bowiem niezależnie od otrzymania płatności od kontrahenta.

Kwota, która została wykazana na fakturze objętej umową faktoringu, zostanie więc w pierwszej kolejności rozliczona jako przychód należny. Z kolei w momencie, gdy podatnik otrzyma wartość pieniężną, dojdzie do rzeczywistego przysporzenia. Dopiero od tego momentu...