Ziobro nie przygotowuje tych ustaw sam

autor zdjęcia: Michał Sadowski

źródło: Forum

Zawsze powtarzam, że każdemu życzyłabym takiego szefa jak Leszek Miller, bo nawet gdy mieliśmy różnice zdań, to na koniec stwierdzał: twoja decyzja i twoja odpowiedzialność – mówi Barbara Piwnik. Na zdjęciu premier Miller gratuluje sędzi Piwnik stanowiska ministra sprawiedliwości w jego rządzie, 19 października 2001 r.

Większość niesprawiedliwych w odczuciu społecznym wyroków bierze się z tego, że ich uzasadnienia są w większości „dziełem" asystentów. Sędzia, sporządzając uzasadnienie, nie myliłby nazwisk stron czy świadków, a to się dzisiaj zdarza - mówi Elizie Olczyk Barbara Piwnik, minister sprawiedliwości w rządzie Leszka Millera

Rz: Czy Leszek Miller, proponując pani miejsce w rządzie, pomógł pani w karierze czy zaszkodził?

(Śmiech) Dziś, z perspektywy czasu, bardzo się cieszę, że kiedyś taka propozycja padła i mogłam wzbogacić swoje doświadczenia oraz wiedzę o piastowanie przez kilka miesięcy stanowiska ministra sprawiedliwości, prokuratora generalnego. Sądzę też, że bogactwo mojego doświadczenia jest dziś doceniane.

No tak, bo to nawet nie był rok, tylko dziewięć miesięcy.

Z góry zapowiadałam, że po krótszej lub dłuższej wizycie w polityce wrócę do sądu I instancji, i tak zrobiłam. Mówię o tym nie bez powodu – będąc ministrem, cały czas w tyle głowy miałam, że muszę tak postępować, abym potem mogła wrócić do sądu i nadal wykonywać ten zawód.

Jak to się stało, że Leszek Miller postanowił akurat panią postawić na czele Ministerstwa Sprawiedliwości?

Nigdy o tym nie rozmawialiśmy. Myślę, że stało się tak trochę za sprawą ministra Stanisława Iwanickiego, mojego poprzednika. To w czasie, gdy był ministrem sprawiedliwości, zostałam dyrektorem departamentu. Bardzo dobrze nam się współpracowało. Minister Stanisław Iwanicki był pierwszą osobą, która luźno i niezobowiązująco wspomniała, że dobrze byłoby, żebym mogła go zastąpić. Obydwoje traktowaliśmy tę naszą rozmowę dość lekko, ale pewnego dnia po wyborach...