Można odmówić wykładni, ale nie na skróty

Przy analizie dopuszczalności wydania interpretacji ze względu na klauzulę unikania opodatkowania fiskus nie może całkowicie pomijać limitów korzyści, jaką może osiągnąć podatnik.

W listopadzie 2016 r. podatnik – udziałowiec w spółce z o.o. wystąpił o interpretację dotyczącą możliwości zaliczenia do kosztów odpisów amortyzacyjnych po przekształceniu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w komandytową. Wyjaśnił, że w przyszłości planowane jest podwyższenie kapitału zakładowego sp. z o.o. poprzez aport składników majątkowych, przede wszystkim nieruchomości. Zaznaczył, że możliwe jest przekształcenie spółki z o.o. w spółkę osobową – komandytową. Podatnik zapytał, czy po przekształceniu będzie miał prawo (proporcjonalnie do jego udziału w zysku) zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej aktywów w pełnej wysokości, także od tej jej części, która nie została przekazana na podwyższenie kapitału zakładowego spółki z o.o.

Interpretacji się jednak nie doczekał, bo fiskus doszedł do wniosku, że w sprawie nie może być ona wydana. Istnieje bowiem uzasadnione przypuszczenie, że elementy objęte wnioskiem mogą być przedmiotem decyzji wydanej z zastosowaniem art. 119a ordynacji podatkowej, tj. przepisów o klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania.

Podatnik nie zgadzał się z taką oceną jego...