![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Zawsze jest teraz
Ulubioną metaforą publicystów piszących o dzisiejszej Polsce jest przesiadka z ciuchci do rozpędzonego ekspresu. Tymczasem spora część społeczeństwa przesiadła się do drezyny.
Po 1989 roku utrwaliło się przeświadczenie, że zaczęliśmy w Polsce żyć szybko, dynamicznie, że wszyscy się spieszymy i cierpimy na brak czasu, że grozi nam pracoholizm. Nic bardziej błędnego. Przekonali się o tym autorzy sondażu CBOS, którzy w latach 1992, 1994 i 1997 robili badania pt. "Czy brakuje nam czasu?". Założyli, że "poczucie braku czasu jest zjawiskiem powszechnym i niemal cechą charakterystyczną lat dziewięćdziesiątych". Byli zaskoczeni, kiedy okazało się, że zjawisko "przyspieszenia" wcale nie jest powszechne, że na brak czasu narzeka zaledwie jedna trzecia społeczeństwa. "Blisko połowa Polaków nie odczuła zmian tempa życia w ciągu ostatnich dwóch lat [1996, 1997 - J.Z.], nie da się zatem obronić teza o powszechnie odczuwanym jego CprzyspieszeniuČ" - podsumowali wyniki. Najwięcej badanych skarżyło się, że ma czasu za dużo.
Szczęście to brak czekania
- W Peerelu im kto wyżej stał na drabinie społecznej, miał wyższe wykształcenie i zarobki, tym miał więcej czasu tak zwanego wolnego. Brak czasu charakteryzował doły społeczne. Teraz wszystko się odwróciło - mówi profesor Elżbieta Tarkowska z...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
