Przedsiębiorca nie może przerzucać na kupującego ryzyka zmian podatkowych

Sprzedający musi na siebie wziąć odpowiedzialność za ewentualne zmiany ceny lub dać prawo do odstąpienia od umowy w takiej sytuacji. Inne sformułowanie w treści wzorca umownego może narazić go na zarzut stosowania zakazanych praktyk

W wypadku umów zawieranych z konsumentami na podstawie wzorców lub regulaminów stosuje się do nich specjalne przepisy.

Mają one chronić klienta przedsiębiorcy przed nieuczciwymi zapisami, w tym ukształtowaniem stosunku prawnego w sposób dla niego niekorzystny. W szczególności odnosi się to do ewentualnej zmiany ceny zamówionego towaru lub usługi, na co mogą wpływać podatki, cła lub akcyza.

W praktyce może się zdarzyć, że od dokonania zamówienia towaru lub usługi do jego dostarczenia lub jej wykonania mija trochę czasu.

W tym okresie mogą się zmienić pewne składowe wpływające na ostateczną cenę takiego dobra. Przykładowo inna już może być stawka podatku VAT lub obciążeń celnych, na co ani przedsiębiorca, ani konsument nie mają wpływu. Jednak nie zwalnia to firmy z obowiązku przestrzegania reguł związanych z ochroną praw konsumentów.

Przykład klauzuli

Biorąc pod uwagę upływ czasu między zawarciem umowy a jej wykonaniem, przedsiębiorcy we wzorcach narzucanych konsumentom stosują zapisy, z których treści wynika, że ewentualne zmiany w stawce podatku VAT będą decydowały o ostatecznej cenie produktu.

Taki zapis przewiduje, że zostanie ona skalkulowana nie w dniu podpisania umowy, ale wystawienia faktury.

Przykładowa klauzula wprowadzająca taką regulację może mieć np. następującą treść: W przypadku...