Opłaty legalizacyjnej nie można umorzyć w części ani w całości

autor zdjęcia: M P

źródło: Rzeczpospolita

Anna Główka

Opłata legalizacyjna nie stanowi zobowiązania podatkowego w rozumieniu ordynacji podatkowej, brak jest więc podstaw 
do stosowania wobec niej przepisów 
o ulgach i zwolnieniach.

Tak uznał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 17 kwietnia 2014 r., II FSK 1221/12.

Powiatowy inspektor nadzoru budowlanego nałożył na skarżącego opłatę legalizacyjną w związku z samowolną rozbudową części budynku mieszkalnego. Wojewódzki inspektor nadzoru budowlanego utrzymał postanowienie organu I instancji w mocy.

Skarżący wniósł o umorzenie tej opłaty na podstawie art. 67a § 1 pkt 3 ordynacji podatkowej (zgodnie z którym organ podatkowy na wniosek podatnika w przypadkach uzasadnionych ważnym interesem podatnika lub interesem publicznym może umorzyć w całości lub w części zaległości podatkowe, odsetki za zwłokę lub opłatę prolongacyjną). Przepis ten zawarty jest w dziale III ordynacji podatkowej (o.p.), a dział ten – z mocy art. 49 ust 2 i 59g ust. 5 Prawa budowlanego (p.b.) – znajduje odpowiednie zastosowanie również do opłaty legalizacyjnej.

Wojewoda odmówił umorzenia opłaty ze względu na brak przesłanek do udzielenia ulgi oraz wątpliwość co do możliwości zastosowania w sprawie przepisów o.p. o ulgach w spłacie zobowiązań podatkowych. Minister finansów utrzymał decyzję Wojewody w mocy.

Skarżący wniósł skargę do WSA,...