Fiskus przyjmuje okrągłe sumy

źródło: Rzeczpospolita

źródło: Rzeczpospolita

źródło: Rzeczpospolita

Kwoty w deklaracjach zaokrągla się w ten sposób, że końcówki wynoszące mniej niż 50 groszy pomija się, 
a pozostałe podwyższa się do pełnych złotych. Tak jak każda zasada, ta również ma wyjątki.

dr Joanna Zawiejska-Rataj Artur Podsiadły

Już ponad dziesięć lat w prawie podatkowym obowiązują jednolite zasady zaokrąglania kwot podstawy opodatkowania, podatków, odsetek za zwłokę, opłat prolongacyjnych i oprocentowania nadpłat oraz wynagrodzenia przysługującego płatnikom i inkasentom (dalej łącznie: kwoty w prawie podatkowym). W niniejszym artykule przypomnimy obowiązującą w tym zakresie zasadę ogólną, wyjątki od jej stosowania oraz to, w jaki sposób była modyfikowana przez praktykę i orzecznictwo.

Podstawowa reguła

Zgodnie z art. 63 § 1 ordynacji podatkowej (dalej: o.p.) kwoty w prawie podatkowym zaokrągla się do pełnych złotych w ten sposób, że końcówki kwot wynoszące mniej niż 50 groszy pomija się, a końcówki kwot wynoszące 50 i więcej groszy podwyższa się do pełnych złotych.

PRZYKŁAD

- Jeżeli kwota należnego podatku wyniesie 1000,43 zł, to podatnik, zgodnie z regułami zaokrąglania zobowiązany będzie do zapłaty 1000 zł.

- Jeżeli natomiast kwota należnego podatku wyniesie 1000,50 zł, to podatnik zobowiązany będzie do zapłaty 1001 zł.

Zasady te stosuje się do kwot wykazanych w deklaracjach dotyczących wszystkich podatków, w tym podatku od towarów i usług.

Uiszczane w ratach

Wątpliwości budzi zastosowanie opisanej zasady ogólnej do...