Śmiertelny pojedynek

źródło: Wikipedia

Rozmieszczone na Kubie radzieckie pociski balistyczne IRBM mogły razić cele nawet w Kanadzie. Na zdjęciu: fotografia wykonana przez amerykański samolot wywiadowczy.

źródło: Wikipedia

Chruszczow i Kennedy spotkali się po raz pierwszy w 1961 r. w Wiedniu. Sowiecki przywódca odniósł wtedy wrażenie, że nowy prezydent USA nie będzie trudnym przeciwnikiem.

W 1962 r. kubański kryzys rakietowy postawił świat na skraju zagłady. Była to przede wszystkim konfrontacja dwóch przywódców supermocarstw: Nikity Chruszczowa i Johna Kennedy'ego.

Przełom lat 50. i 60. XX w. to szczególny moment historii, w którym dwa systemy ideologiczne – demokracja i komunizm – otwierały kolejne obszary rywalizacji, ale także ustalały zasady współistnienia. Wojna w Korei była pierwszym gorącym konfliktem zimnej wojny, wywołanym i wygaszonym dzięki staraniom Moskwy i Waszyngtonu. Podobnie wyglądał finał wojny o Kanał Sueski, bo ZSRR i USA budowały geopolityczne strefy wpływów w Trzecim Świecie. Oczywiście najważniejszy pozostawał wyścig zbrojeń, ponieważ postęp technologiczny umożliwił produkcję broni termojądrowej oraz rakiet balistycznych, które uznano za najlepsze narzędzie zniszczenia przeciwnika. Z drugiej strony po długiej izolacji Związek Radziecki otwierał się na świat, a w Stanach Zjednoczonych do głosu zaczęli dochodzić politycy, którzy pragnęli dwustronnego dialogu. Dotychczas obowiązywała doktryna prezydenta Trumana, która zakładała, że Waszyngton może rozmawiać z Moskwą jedynie za pomocą uderzenia jądrowego. W przestrzeni publicznej przebijało się więc pojęcie pokojowego współistnienia. Ale tylko przebijało, bo obie strony nie wiedziały o sobie nic, odnosząc się do siebie z wzajemną nieufnością, a na ich czele stali ludzie o skrajnie odmiennych drogach kariery i poglądach na rzeczywistość.

20 niemych mil...