To ludzie wydreptali niezawisłość sądów

Aneta Łazarska

Od czarnej środy w parlamencie trwa batalia o niezawisłe sądy w Polsce. Mimo powagi sytuacji i społecznych protestów politycy nie cofnęli się nawet o krok we wprowadzaniu ustaw praktycznie znoszących niezależność Sądu Najwyższego i Krajowej Rady Sądownictwa. Pełną napięcia sytuację przecięły w końcu tak bardzo wyczekiwane społecznie weta prezydenckie.

Prezydent w końcu zrozumiał, że w konstytucji, inaczej niż w polityce, nie ma kompromisów. Nie większość polityczna określa, kto może być nadal sędzią, lecz Konstytucja RP, w której wyraźnie zapisano, że „sędziowie są nieusuwalni", a „władza sądownicza odrębna i niezależna". Prezydent, podpisując ustawy o KRS i SN, złamałby obie te zasady, akceptując upolitycznienie sądów oraz czystkę w Sądzie Najwyższym.

Nie łam, to nie będziesz łamany

Prezydent, podpisując ustawy, nie tylko mógł „się ubrudzić", jak powiedział sędzia Adam Strzembosz. Każda decyzja dotycząca usunięcia sędziego w stan spoczynku byłaby sygnowana jego imieniem i nazwiskiem. Obciążałaby go nie tylko prawnie, ale i moralnie. W ten sposób stałby się politycznym zakładnikiem partii, albowiem z obranej drogi nie miałby już odwrotu. Każde zaś złamanie konstytucji otwierałoby drogę do kolejnych wyłomów, nie wyłączając możliwości reformy statusu urzędu prezydenckiego. Bo próby takiej zmiany,...