Zastrzeżenie do protokołu

Instytucja zastrzeżenia do protokołu uregulowana w art. 162 kodeksu postępowania cywilnego budzi niekiedy wiele emocji. Wydaje się, że może to wynikać z pomijania celu, który przyświecał ustawodawcy, a także zasadniczej funkcji omawianego przepisu, który został jednak wprowadzony w interesie nie tylko stron procesu (uczestników postępowania) czy ich pełnomocników, ale również w interesie sądu. Jest on przede wszystkim związany z istotą sprawiedliwego i sprawnego procesu, a dopiero w dalszej kolejności powinien podlegać rozpatrywaniu pod kątem sporządzania środków zaskarżenia i z punktu widzenia dokonywanej przez sąd analizy dopuszczalności formułowania zarzutów apelacyjnych czy kasacyjnych.

W uzasadnieniu uchwały z dnia 27 czerwca 2008 r., III CZP 50/08 (orzecznictwo SN dostępne na www.sn.pl poza podanymi publikatorami), Sąd Najwyższy stwierdził, iż „w literaturze przyjmuje się, że celem regulacji z art. 162 k.p.c. jest pobudzenie inicjatywy stron w doprowadzeniu do szybkiego usunięcia dostrzeżonych przez nie naruszeń przepisów postępowania i umożliwienie sądowi niezwłocznego naprawienia błędu. W ten sposób dochodzi także do przyspieszenia i usprawnienia postępowania. Cel art. 162 k.p.c. byłby trudny do osiągnięcia przy założeniu, że strona, która we właściwym czasie nie zgłosiła odpowiedniego zastrzeżenia, może powołać się na uchybienie procesowe w środku...