Limity „3 i 33” czasem można pominąć

UMOWY | Ograniczenia w zatrudnianiu na czas określony nie mają zastosowania m.in. w razie obiektywnych przyczyn leżących po stronie pracodawcy. Może je jednak podważyć inspekcja pracy.

Od 22 lutego 2016 r. okres zatrudnienia na podstawie umowy o pracę na czas określony, a także łączny okres zatrudnienia na podstawie umów terminowych zawieranych między tymi samymi stronami stosunku pracy nie może przekraczać 33 miesięcy. Jednocześnie łączna liczba tych umów nie może przekraczać trzech. W przypadku przekroczenia powyższych limitów („3 i 33") – czyli zatrudnienia na czas dłuższy niż 33 miesiące na podstawie umowy (umów) na czas określony, czy też zawarcia czwartej umowy na czas określony – następuje przekształcenie z mocy prawa umowy o pracę w umowę na czas nieokreślony. Wynika to z art. 251 § 1-3 kodeksu pracy.

Kilka wyjątków

Kodeks pracy przewiduje jednak kilka wyjątków od obowiązku stosowania wspomnianych limitów „3 i 33". Do automatycznego przekształcenia umowy na czas określony w umowę na czas nieokreślony – mimo przekroczenia maksymalnej dopuszczalnej liczby umów na czas określony lub maksymalnego okresu ich trwania – nie dojdzie w przypadkach, w których umowa o pracę na czas określony jest zawierana w celu:

- zastępstwa...