PPK: problem z rozliczeniem rezygnacji

Gdy pracownik uzna, że nie chce już oszczędzać, pracodawca musi mu oddać wpłatę pobraną w miesiącu złożenia takiej deklaracji i zaprzestać wpłat do funduszu od tego miesiąca. Powstaje problem, jak zastosować te zasady w razie miesięcznego przesunięcia między naliczaniem wpłat a ich przelewem.

Najwięksi pracodawcy od 1 lipca 2019 r. muszą stosować ustawę z 4 października 2018 r. o pracowniczych planach kapitałowych (DzU poz. 2215 ze zm.; dalej ustawa o PPK). Tymczasem jednym z większych praktycznych problemów, które do tej pory nie doczekały się spójnego i satysfakcjonującego rozwiązania, jest sposób rozliczenia wcześniej pobranych wpłat w przypadku rezygnacji z PPK. Ta kwestia ma znaczenie dla prawidłowego funkcjonowania rynku i interesu uczestników.

Niejasny przepis

Problem wynika z brzmienia art. 23 ust. 4 ustawy o PPK. Przepis ten stanowi, że „podmiot zatrudniający nie dokonuje wpłat za uczestnika PPK, który złożył deklarację rezygnacji począwszy od miesiąca, w którym uczestnik PPK złożył deklarację, o której mowa w ust. 2. Wpłaty pobrane w tym miesiącu podlegają zwrotowi". Wątpliwości w tym kontekście może budzić to, w jakim zakresie pracodawca powinien dokonać rozliczenia z uczestnikiem, który złożył deklarację w danym miesiącu, a przede wszystkim – jakie dokładnie wpłaty powinien zwrócić rezygnującemu uczestnikowi.

Analizując ten dylemat, trzeba wziąć pod uwagę stanowisko zaprezentowane w zagadnieniach prawnych, znajdujące się na portalu mojeppk.pl – oficjalnej platformie PPK prowadzonej przez podmiot należący do Polskiego Funduszu Rozwoju. W odpowiedzi na...