![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Sachalin
Notatki z podróży - część 2
- Moglibyśmy żyć dostatnio. Dlaczego nie żyjemy? Nie pytajcie. Wy, Europejczycy, ile byście po Rosji jeździli, i tak tego kraju nie zrozumiecie
IWONA TRUSEWICZ
Jest maj 2001. Podróżujemy po Sachalinie, rosyjskiej wyspie na Morzu Ochockim. W 1890 przypłynął na nią, a potem opisał ją Antoni Czechow. Cywilizację Sachalina zbudowali w XIX wieku katorżnicy, gnani tam z całego rosyjskiego imperium.
Od roku 1905 południe wyspy należało do Japonii. Od 1945 cały Sachalin budował komunizm. Dziś po najlepszym z ustrojów pozostały zrujnowane, opuszczone fabryki, rozpadające się kopalnie, miasta-widma i tysiące bezrobotnych. Jedno zostało niezmienione. Jak za Czechowa, ludzkie osady otacza przepastna tajga porosła przez bambusy i sięgające trzech metrów łopiany, zasiedlona setkami niedźwiedzi brunatnych, rosomaków, lisów i zajęcy polarnych. Jak przed wiekami, zimne wody Morza Ochockiego odwiedzają stada kotików i wielorybów.
Co Polak Bugajski robił w Michajłowce?
Dwudziestotysięczny Aleksandrowsk-Sachaliński, z którego w XIX wieku zaczęła się sachalińska katorga, może poszczycić się bardzo ciekawym muzeum Czechowa. Założył je w 1968 roku Ilia Miromanow, dziadek obecnego dyrektora Timura. Ród Miromanowów to aleksandrowska...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
