![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Zbrojownia tamtych lat - Arsenał odrodzonej armii
Uzbrojenie wojska stanowiło jeden z najważniejszych i najtrudniejszych zarazem problemów, przed jakim stanęło młode państwo polskie na jesieni 1918 roku.
Na terenach trzech byłych zaborów nie istniała w zasadzie żadna fabryka zbrojeniowa ani nawet wystarczające zaplecze do przeprowadzenia odpowiednich napraw i konserwacji broni oraz bojowego sprzętu. Cały wysiłek należało skoncentrować przede wszystkim na pozyskaniu uzbrojenia z magazynów byłych armii zaborczych, a także zakupach za granicą. Wysiłek był tym większy, iż podejmowany w stanie permanentnej wojny, kiedy broń potrzebna była natychmiast i w coraz większych ilościach, zważywszy na szybką rozbudowę liczebną Wojska Polskiego.
Zrębem odbudowywanej armii stała się Polska Siła Zbrojna (Polnische Wehrmacht), która uzbrojona była w oręż niemiecki. Były to przede wszystkim...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
