„Pracownik" to definicja elastyczna, gdy chodzi o składki

Przychody ze zlecenia zawartego dodatkowo z własnym podwładnym z zasady musimy rozliczać w ZUS tak, jakby ich źródłem był też stosunek pracy. Ale działa to tylko wtedy, gdy dla pracodawcy powoduje zwiększenie obciążeń

Definicja pracownika z polskiego systemu ubezpieczeń wykracza poza tę określoną przez kodeks pracy. Oprócz osoby zatrudnionej w stosunku pracy jest to też taka, która dodatkowo

• dla swojego pracodawcy wykonuje umowę cywilną (bez względu na to, z kim ją zawarła),

• podpisała taki kontrakt z macierzystą firmą (również wtedy, gdy na jego podstawie pracuje na rzecz obcego zakładu).

Trzeba o tym pamiętać, naliczając składki. Zapomnijmy o tej regule przy rozpatrywaniu zwolnień od danin.

Nie ma zbiegu tytułów

Przychody z takiej umowy ZUS uznaje za osiągnięte dodatkowo ze stosunku pracy (art. 8 ust. 2a ustawy z 13 października 1998 o systemie ubezpieczeń społecznych; tekst jedn. DzU z 2009 r. nr 205, poz. 1585 ze zm.), mimo że fiskus wyraźnie wyodrębnia je jako korzyści z działalności wykonywanej osobiście (art. 13 pkt 8 ustawy z 26 lipca 1991 o podatku dochodowym od osób fizycznych; tekst jedn. DzU z 2010 r. nr 51, poz. 307 ze zm.).

Ma to bezpośrednie przełożenie na wysokość składek. Przede wszystkim pracodawca nie może uznać, że doszło do zbiegu tytułów do ubezpieczeń,  tj. stosunku pracy i umowy-zlecenia. A to nie pozwala mu skorzystać z możliwości zwolnienia się z obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne od przychodów z umowy cywilnej.

Musi więc opłacać wszystkie składki na...