Lwowska noc szaleńców

Książka „Noc morderców" Dietera Schenka mogłaby się równie dobrze nazywać „Noc szaleńców".

Mowa o niemieckich esesmanach, którzy w nocy z 3 na 4 lipca 1941 roku dokonali mordu na lwowskich profesorach. Z relacji świadków i dokumentów zebranych przez znakomitego niemieckiego historyka wyłania się obraz bandy uciekinierów z domu wariatów, która w morderczym amoku szaleje na ulicach miasta.

Czyż bowiem normalny człowiek wbiega w środku nocy do cudzego mieszkania, wrzeszcząc przy tym dziko i wymachując rewolwerem? Czy normalny człowiek demoluje meble, rozrzuca ubrania i papiery? Klnie ordynarnie, targa za włosy obcych ludzi i strzela w ogrodzie do psów? Nie, to nie są sceny z taniego PRL-owskiego filmu mającego w karykaturalny sposób przedstawić niemieckiego żandarma. Ci ludzie we Lwowie naprawdę zachowywali się w ten sposób.

Czy brutalnością i wrzaskami chcieli sobie dodać odwagi? Czy byli pod wpływem alkoholu lub narkotyków? Czy też narodowo-socjalistycznymi fanatykami lub po prostu zwykłymi chamami? Dziś już tego nie rozstrzygniemy. Wszelkie teorie o wyższości niemieckiej rasy panów nad polskimi untermenschami wydają się jednak śmieszne, gdy czyta się wstrząsające opisy aresztowań...